handwerken zonder grenzen

http://www.handwerkenzondergrenzen.n

Mijn dochter zag van de week dit blad bij ons op tafel liggen. Ze bladerde wat en vroeg of ik dit blad las. Achteraf besef ik dat ik haar geen serieus antwoord heb gegeven, een gemiste kans.
Echt alles lezen doe ik niet, maar ik bekijk het altijd met veel plezier. Mijn moeder abonneerde zich op Handwerken zonder grenzen toen het voor het eerst uitkwam. Vijf keer per jaar werd er een pakketje door de postbode gebracht met daarin een tijdschrift en diverse materialen. Volgens mij liggen de meeste pakketjes nog onaangebroken in de kast. Zelf heb ik in de loop der jaren ook een hele stapel tijdschriften verzameld; de meeste heb ik gekregen maar bij de kringloopwinkel kom je ze ook regelmatig tegen.

De naam 'Handwerken zonder grenzen' spreekt tot mijn verbeelding én ik houd van het tijdloze karakter van dit blad. Het ziet er nu nog steeds zo uit als vijfendertig jaar geleden; een mix van traditionele technieken uit verre landen en hedendaagse toepassingen, meestal nét niet goed naar mijn idee.
In elk blad staat wel iets waar ik van denk 'dat ga ik ook eens doen' en daar blijft het dan bij, maar dát gevoel, daar gaat het om.